Miyopi Gelişimi İle İlgili Geleneksel Teoriler:
Eski otörlere göre siliar kaslarda intoksikasyon, geçirilmiş hastalık veya kongenital güçsüzlük gözün koroid kılıfında yeterli gerilimin sağlanamamasına sebep olabilir. Bu da vitreus basıncının direkt olarak sklera üzerine yansımasına, sklerada zayıflamaya ve sonuçta göz küresinde uzamaya yol açar.
1929’da Comberg miyopinin temelinde skleranın zayıflığının rol oynadığını ileri sürdü. Ona göre okuma sırasındaki göz hareketleri, göz içi basınç artışı gibi olumsuz faktörler sklerada gerilmeye sebep oluyordu.
Curtin (1970-1985) miyopinin tek bir sebebi olmadığını belirtti.
1986’da Avetisov miyopi gelişiminde rol oynayan 3 temel faktörün altını çizdi.
- Yakın görme çabası ve zayıf akomodasyon ilişkisi,
- Kalıtsal yatkınlık,
- Zayıf sklera ile göz içi basınç arasındaki ilişki.
I-Yakın görme çabası ve zayıf aomodasyon ilişkisi: Zayıf bir akomodasyonla yakın görme işi, göz için gerçek bir muskuler çabadır. Bu durumda gözün optik sistemlerinde değişiklik meydana gelir ve akomodasyona zorlama olmaksızın yakın çalışma mesafesine adapte olunabilir. Sonuç olarak oküler büyüme periyodu ve refraksiyon formasyonu boyunca gözün ön-arka çapı uzar. Yakın görme için uygun olmayan koşullar miyopi ile sonuçlanır. Bu tip miyopi genellikle -3.00 D yi geçmez. Akomodasyonda zayıflık siliar kaslarda kongenital morfolojik defektlerin sonucu olabilir. Akomodasyon gözün hemodinamiğindeki bozukluğa bağlı olarak siliar kas aktivitesindeki azalmaya veya siliar kas kanlanmasındaki azalmaya bağlı olabilir.
II-Kalıtsal yatkınlık: Miyopi, otozomal dominant veya otozomal resesif geçiş gösterebilen kalıtsal bir hastalıktır. Otozomal dominant tipte miyopi geç çocuklukta ortaya çıkar ve fazla ilerlemez. Otozomal resesif tip yüksek oranda ailesel özellik gösterir, fakat sporadik vakalar da bildirilmiştir. Bu tip erken başlangıçlıdır, progresiftir, komplikasyonlar sıktır ve kongenital göz hastalıkları ile birlikte olabilir.
III-Zayıf sklera ile göz içi basıncı ilişkisi: Kongenital veya sistemik bir hastalığa bağlı olarak fibrillogeneziste bozulma sklerada zayıflığa yol açar ki bu, uygunsuz bir büyüme cevabı ve normal göz içi basıncıyla bile gözde uzamayla sonuçlanır. Tek başına göz içi basınç artışı normal güçlü bir skleralı bir gözde uzamaya sebep olmaz. Göz içi basıncı sabit değildir fakat, önemli olan baş ve vücut hareketiyle oküler sıvılarda geçici bozulmalarla oluşan göz içi basıncındaki aşırı değişiklikleridir. Gözün ön kısımlarındaki silier cisim ve lensden oluşan diafram bir bariyer görevi görür ve distörbans öncelikle gözün arka kutbunu etkiler. Hemodinamik kurallara uygun olarak, arka kutupta ilk önce eğrilik yarıçapı artar.
Gözde aşırı uzama retina ve koroid gibi daha az elastik ve fizyolojik olarak büyümesi sınırlı dokular üzerinde ters etki oluşturur. Bu sınır aşılınca retina ve koroidde özellikle yüksek dereceli myoplarda trofik değişiklikler ortaya çıkar. Gözün hemodinamiğinde bozulma da trofik değişiklikleri artırır.
Myopi Nedir? hakkında bilgi almak isterseniz eğer ki; İlgili linke tıklayabilirsiniz.
İlgili link: https://www.sibelsalvarli.com.tr/myopi-nedir
